Terschuur - Scheveningen; kleine pijntjes werden grote pijntjes

Hallo allemaal,

Een dagje later dan gepland maar Scheveningen is bereikt!

Met veel de steun van vrienden de laatste 5 wandeldagen en een noodzakelijke 6e als toegift.

Vanaf Terschuur kwamen er dagelijks wat ongemakken bij, onder andere in de vorm van een paar extra blaren; de details zal ik achterwege laten.

De eerste dag vanaf Terschuur nog een mooi stukje Utrechtse heuvelrug rond Amersfoort en Soest. Feikje heeft mij die dag de eerste 15 kilometer op weg geholpen en samen hebben we de eerste wolf gespot die zijn neus durfde te laten zien aan de rand van de randstad! Never ruin a good story with facts, maar de waarheid gebiedt te zeggen dat de kans groot is dat Amersfoort en omgeving rustig kan gaan slapen omdat het hier een andere viervoeter betrof. 

Holland wachtte en het parcours werd voorspelbaar, plat en recht. De komende 4 dagen door het groene hart werd het beeld bepaald door polders, dijken, molens, rietkragen en helaas voor mijn aangeslagen voeten veel verharde paden. 

Gelukkig liep Floor de tweede dag mee van Hollandse Rading naar Breukelen en dat zorgde voor gezelligheid en afleiding van opspelende pijntjes. Ole, de zoon van Floor, doneerde 5 euro van zijn zakgeld aan Support Casper en met deze opsteker was het einde niet halen geen optie! Hartverwarmend! 

De derde dag was een lange warme wandeldag naar Rijnsaterswoude. Ik sliep in de stadsherberg van Alphen aan de Rijn, en de blaren waren zich vrolijk aan het vermenigvuldiging, en ik was toe aan rust. Hopelijk zouden door een goede nachtrust de scherpe randjes van de pijn verdwijnen en de blaren wat herstellen. Goed slapen, licht verdoven en pleisters plakken was de tactiek. 

Nog twee dagen en dat was te overzien. Erika liep mee vandaag en samen namen we de bus naar Rijnsaterswoude. De tactiek werkte een beetje en ik kon gelukkig de eerste uren in een redelijk tempo door wandelen. We hebben nog pogingen ondernomen om mee te liften met mensen met een bootje die we tegenkwamen, maar helaas houden mensen met een bootje, naar is gebleken,  niet van lifters en moesten we het op eigen kracht klaren. Vandaag door Leiden naar Voorschoten was het plan, maar de voeten begaven het al voor Leiderdorp. Leiden werd net aan gehaald. Wat te doen? Doorlopen of de schade beperken en op de adrenaline van de laaste dag hopen als pijnstiller. We moesten nog 12 kilometer naar Voorschoten en mijn tempo was zover gezakt dat doorlopen zou betekenen dat ik nog minstens 4 uur onderweg zou zijn en dan nog terug zou moeten reizen naar Leiden. 42 kilometer op de laatste dag lopen leek gezien de gesteldheid van mijn voeten en het huidige tempo ook niet waarschijnlijk. Dus....na veel wikken en wegen heb ik er maar voor gekozen om er een extra wandeldag aan vast te plakken om de laatste 42 kilometer te verdelen over twee dagen. Ik vond dit erg jammer, maar kon niet anders dan de plannen bijstellen en de lichte teleurstelling daarover wegslikken.  

Eerst ben ik met mijn vader naar Scheveningen gelopen om daarna het gemiste deel in te halen. Opgewacht in het Kurhaus door vrienden Anja en Vincent,  die gedeeltelijk in Den Haag wonen, en ons kwamen verwelkomen en daarna heerlijk gegeten met de familie in Scheveningen, nam de kleine teleurstelling van de extra wandeldag snel weg. Samen met mijn vader was het een prachtig slot op een mooie reis door Nederland. Intens en mooi. Gesteund door alle mensen die op alle mogelijke manieren hebben bijgedragen is het een onvergetelijke ervaring geworden. Ontzettend veel dank daarvoor! Kan ik niet genoeg benadrukken. 

Er komt zeker een vervolg......al weet ik nog niet wat......en wil ik er ook eigelijk nog niet over nadenken.

Wel heb ik contact gehad met Margot Olde Loohuis. Zij werkt als beeldend kunstenaar vanuit Deventer. Paul en ik kwamen om onze tocht door Deventer met haar in gesprek en onder de indruk van de schilderijen die zij maakt heb ik voorgesteld om er een te kopen en samen een deel van de opbrengst te doneren aan Support Casper. De onderhandelingen moeten nog volgen😊, maar ze stond er positief tegenover. Hopelijk leidt het tot een mooie gezamelijke donatie aan het werk van Casper en een prachtige tastbare herinnering voor mij aan deze reis. Wordt vervolgd! Nu eerst even bijkomen. Iedereen bedankt voor de Support! 

Groeten,

André Danenberg